2 Haziran 2017 Cuma

DÜRTME İÇİMDEKİ NARI...

"Dürtme içimdeki narı, üstümde beyaz gömlek var" 

Birhan Keskin

DÜRTME BENİ AŞK!

Şairin dediği gibi dürtme içimdeki narı gömleğim beyaz, yaram taze, acım çok keskin.  Her yanı kırık bir kalpten yeni çıkmışım patchwork kalbimde yeni bir desene daha gerek yok... Gülümseme bana. Hiç yaşamadığın bir acıyı, benim acımı taaa kalbinin derinliklerinden gelen bir hüzünle, gerçekten hissederek "çok üzüldüm" diye karşılama... En yakınlarımın sorumluluklarını sen yüklenme. Alıştırma beni şefkatine.. "Şöyle yaparız böyle olur" demek yerine "şunları şunları yap bunlar bunlar olmalı" de.. 





Ne yapabilirsem yanındayım deme bana! Elinden gelen tüm imkanları seferber etme mesela. Kocaman, içleri gülen gözlerinle bakma bana, gamzelerin patlamasın yanaklarında. Omuzuma şefkatle de dokunma. Kalbimin en acıyan yerimden öpme! 


Bırak atsın kalbim kaldığı yerden. Evvel zaman içinde kalburun saman içinde saklandığı pirenin deveyle aynı cümle içinde  gerine gerine aşık attığı bir galaksinin en alakasız en dile gelmez bir zaman diliminde kalsın bu bahis. Hiç yaşanmamış şeylerin acısı da olmaz hem . Hiç açılmazsa hiç acımaz da yara. Parmak uçlarında geç hayatımda öyle ki tek bir adımın bile iz bırakmaya müsait.



Eskiden ihtimalini bile sevdiğim şu kalp çarpıntılarının şimdi ihtimalinden bile kaçıyorum. Gerek yok kelebekler midemde halk dansları yapmasın. Kalbimin küflü topraklarında yeni yeni çiçekler açtırma şimdi bana. Üşengeç insanım yeniden aynalara bakmak, saçlarımı makinenin voltajı yetmediği için 3 kez tekrar tekrar düzleştirip, yeni makyaj teknikleri deneye mecalim de yok zaten.



Anne eli öpesim de yok şimdi yeni tanışmalara açık değilim. Misal yengen "ay bizim yeğen de ne sıska bi kız bulmuş" demeyiversin beni görüp de. Bir dedikodudan da sınıfta kalsın olmaz mı? 



Bak gördün mü bir ihtimalden dedikoducu yenge türeten insanım durumun vehametini anlamışsındır sanırım... 



Sorun gelinlik kız standartlarına uymamam değil zaten. Ben korkuyorum. Çok korkuyorum...



Bir kez daha dağılırsam kimseler toplayamaz diye korkuyorum. Sonsuz bir kontrolle mukayyet olduğum aklım kaydını benden alır diye korkuyorum. Yaram çok taze sana emanet edersem yanlışlıkla bile olsa kanatırsan diye korkuyorum. 


Özetle yanılır yazılır da içimdeki narı dürtersin de bembeyaz gömleğim allara bulanır diye korkuyorum.

Artık beni sevmeyin ben kırılmaktan çok korkuyorum! 

Hiç yorum yok: